โรคต้องห้ามของแรงงานต่างด้าวที่เข้ามาไทย (อัพเดท พ.ศ. ๒๕๖๔)

โรคต้องห้ามของแรงงานต่างด้าว

กระทรวงมหาดไทยประกาศ กฎกระทรวงกำหนด โรคต้องห้ามของแรงงานต่างด้าว ซึ่งเข้ามาในไทย หรือ เข้ามามีถิ่นที่อยู่ในไทย, มีผลบังคับใช้ ๓๐ วันนับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษา (ประกาศเมื่อวันที่ ๒๕ ธ.ค. ๒๕๖๓ และบังคับใช้เมื่อวันที่ ๒๔ ม.ค. ๒๕๖๔)

โรคตามมาตรา ๑๒ (๔) แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒ คือ

๑. โรคเรื้อน
๒. วัณโรคในระยะอันตราย
๓. โรคเท้าช้างในระยะที่ปรากฏอาการเป็นที่รังเกียจแก่สังคม
๔. โรคยาเสพติดให้โทษ
๕. โรคซิฟิลิสในระยะที่ ๓
๖. โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ หรือโรคโควิด ๑๙

โรคตามมาตรา ๔๔ (๒) แห่งพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ. ๒๕๒๒ คือ

๑. โรคเรื้อน
๒. วัณโรคในระยะอันตราย
๓. โรคเท้าช้างในระยะที่ปรากฏอาการเป็นที่รังเกียจแก่สังคม
๔. โรคยาเสพติดให้โทษ
๕. โรคพิษสุราเรื้อรัง
๖. โรคซิฟิลิสในระยะที่ ๓
๗. โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ หรือโรคโควิด ๑๙

ทั้งนี้ ประเทศไทยได้มีมาตรการในการคัดกรองบุคคลที่เดินทางเข้าประเทศ รวมถึงแรงงานต่างด้าว MoU ที่เดินทางเข้ามาทำงานในประเทศไทยด้วย โดยตั้งแต่เริ่มมีสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด ๑๙ กฎกระทรวงฯ นี้ ได้กำหนดโรคโควิด ๑๙ เป็น โรคต้องห้ามสำหรับคนต่างด้าว ที่จะเข้ามาในประเทศ หรือเข้ามามีถิ่นที่อยู่ในประเทศไทย เพิ่มขึ้นมาอีก ๑ โรค จากเดิมที่มี ๖ โรค แรงงานต่างด้าวมีความจำเป็นจะต้องตรวจโรคและกักกันโรคก่อนเดินทางเข้าไปทำงานที่สถานประกอบการของนายจ้าง

และ เฉพาะแรงงานต่างด้าว ที่เดินทางเข้ามาในราชอาณาจักรหลังวันที่ ๒๕ ม.ค. ๒๕๖๔ ในการตรวจสุขภาพ เพื่อต่อใบอนุญาตทำงาน และ/หรือ เพื่อต่อวีซ่า แรงงานต่างด้าวจะต้องตรวจโรคโควิด ๑๙ เพิ่มไปอีก ๑ โรคจากการตรวจโรคแบบเดิม (๖ โรค) ด้วย